1 listopada 2008

[']

Zatrzymajcie zegary, wyłączcie telefony.
(...)
Niech samoloty krążą, zawodząc nad głowami...
I piszą na niebie skargę NIE MA GO JUŻ Z NAMI
(...)
Był mą północą, południem, wschodem i zachodem.
Moim znojem w tygodniu i niedzielnym miodem.
Moim księżycem, nocą, rozmową i śpiewem.
(...)
Pogaście wszystkie gwiazdy, nie są już potrzebne.
Rozmontujcie słońce, wsadźcie w płótno zgrzebne.
Wylejcie oceany, zamiećcie pustynie.
Na nic się nie zdadzą, póki mój czas nie minie...

[dla mojego B.]

2 komentarze:

Anonimowy pisze...

['] ['] ['] ['] [']

Anonimowy pisze...

Słowo wyjaśnienia...

Notka jest fragmentem znanego wiersza "Funeral Blues" (W.H. Auden), który pięknie oddaje uczucie pustki po stracie bliskich... dlatego trafił na nasz blog... 1 listopada.

Ja czytając go myślę o moim B... Zresztą chyba każda osoba, która trafia na ten utwór wraca myślami do tych, za którymi tęskni.

PS
Aneta... dzięki za przypomnienie mi o istnieniu wiersza...